Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

ΜΙΑ ΣΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

ΜΙΑ ΣΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ


Ζούμε σε μια εξαιρετικά ασυνήθιστη εποχή. Η επιστημονική πρόοδος ξεπερνά κάθε φαντασία , όμως η πνευματική και η οικονομική πενία αυξάνεται αλματωδώς. Οι επιστήμονες ενταγμένοι στον ισχύοντα οικονομικό μηχανισμό , παράγουν τεχνολογική γνώση , όμως αδυνατούν να την εφαρμόσουν , να την παρουσιάσουν προς όφελος της κοινωνίας στο βαθμό που πιθανότατα θα επιθυμούσαν. Οι κατέχοντες των μέσων παραγωγής δεν επιτρέπουν στους επιστήμονες –εργάτες να παράγουν , για παράδειγμα , περισσότερα και καλύτερης ποιότητας αυτοκίνητα μάρκας ΒΝΞΚ , διότι θα μειωθεί η αγοραστική τους αξία , γεγονός που θεωρείται απαγορευτικό , για τους νόμους της αγοράς της σύγχρονης βιομηχανικής εποχής.
Αυτό το φαινόμενο έχει ως βασικό αποτέλεσμα να ελέγχεται , να απομονώνεται , να καθοδηγείται η επιστημονική δράση σε βάρος του κοινωνικού συμφέροντος.
Οι επιστήμονες είναι μια εργατική δύναμη που δυστυχώς αδυνατεί να αντισταθεί στη λαίλαπα της εκμετάλλευσης. Οι άνθρωποι δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι ενωμένοι έχουν την δυνατότητα να διεκδικήσουν ό,τι τους ανήκει και ακόμα περισσότερα. Τα άτομα δεν πουλάνε μόνο την εργατική τους δύναμη αλλά και την συνείδηση τους ,και αυτό είναι το μεγαλύτερο αμάρτημα *τους .
Καταδικάζονται εν γνώσει τους στην πνευματική και οικονομική ανυπαρξία με αποτέλεσμα να καταδικάζουν όλες τις γενεές ανά την ιστορία.
Σύμφωνα με μελέτες , προβλέπεται σε λίγα χρόνια , ο πληθυσμός της Γης να φτάσει σε επτά δισεκατομμύρια. Αυτό σημαίνει ότι , εφόσον είμαστε περισσότεροι, και φτωχότεροι , ποιος ο λόγος να μην διεκδικούμε από τους ολίγους , όσα μας ανήκουν ;
Ζούμε σε μια εποχή , όπου κυριαρχεί η μειονότητα των ευνοημένων .Αυτή η ελάχιστη κοινωνική μερίδα , δυστυχώς , που κατέχει τον πλούτο , διαμορφώνει την κοινωνική και πολιτική μας συνείδηση , μέσω των μηχανισμών τους , όπως είναι τα ΜΜΕ , ο τύπος , και αποφασίζουν για εμάς , χωρίς εμάς , με μοναδικό τους κριτήριο , οι πολλοί να εργάζονται και να πονάνε για ένα κομμάτι ψωμί , και να ευχαριστούν για αυτό .
H μεγαλύτερη κοινωνική πληγή αποτελεί η κοινωνική αδιαφορία για τα προβλήματα των συνανθρώπων μας , άρα του ίδιου μας του εαυτού.
Αν ο άνθρωπος δεν υπερασπιστεί τα δίκαια δικαιώματα του διπλανού του , ποτέ δεν θα αποκτήσει συνείδηση περί δικαίου και αλήθειας .
Ο κόσμος όπως είναι δομημένος , βρίσκεται σε μια ιστορική αντίφαση. Οι άνθρωποι αναζητούν εναγωνίως περισσότερα προϊόντα , όμως δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τα αποκτήσουν ,και κατά συνέπεια να εξυπηρετήσουν τους νόμους της αγοράς , με αποτέλεσμα να βιώνουν υπαρξιακά προβλήματα .
Να μην περιμένουμε τον ουρανό να κατέβει να μας χαμογελάσει και να μας πάρει από το χέρι .Καιρός είναι να φτιάξουμε την δική μας σκάλα , και να τον συναντήσουμε .Μας περιμένει. Ας μην τον απογοητεύσουμε πάλι .


*ο όρος αμάρτημα σημαίνει διανοητικό λάθος στην αρχαία λογοτεχνία.


ΣΟΡΟΒΕΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

2 σχόλια:

  1. ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΝ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟ.ΤΙ ΛΥΣΕΙΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ΚΥΡΙΕ ΣΟΠΟΒΕΛΗ΄..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ολα γινονται για το κερδος....δεν ειμαστε ανθρωποι πλεον,ειμαστε ευρω με ποδια.....συγχρονοι ραγιαδες...
    φωτια σε οτι μας καιει..οταν ξυπνησουμε δεν τους σωζει τιποτα..μεχρι τοτε καλο ταξιδι..
    αντρεας

    ΑπάντησηΔιαγραφή